یــکــی طـــفـــل دنــدان بـــرآورده بـــودپـــدر ســـر بـــه فـــکــرت فـــرو بـــرده بـــودکــه مـن نـان و بــرگ از کــجــا آرمـش؟مـــروت نـــبــــا…
| یــکــی طـــفـــل دنــدان بـــرآورده بـــود | پـــدر ســـر بـــه فـــکــرت فـــرو بـــرده بـــود |
| کــه مـن نـان و بــرگ از کــجــا آرمـش؟ | مـــروت نـــبــــاشــــد کـــه بــــگـــذارمـــش |
| چو بیچاره گفت این سخن، پیش جفت | نــگـــر تـــا زن او را چـــه مــردانــه گــفـــت: |
| مــخــور هـول ابــلــیـس تــا جــان دهـد | هـمــان کــس کــه دنــدان دهــد نــان دهـد |
| تــــوانــــاســــت آخــــر خــــداونـــد روز | کــه روزی رســانــد، تــو چــنــدیـن مــســوز |
| نـــگـــارنـــده کـــودک انـــدر شــــکــــم | نــویــســـنــده عـــمــر و روزی اســـت هــم |
| خـــداونــدگــاری کــه عــبـــدی خــریــد | بـــدارد، فـــکــیــف آن کـــه عـــبـــد آفـــریــد |
| تــو را نـیـسـت ایـن تــکـیـه بــر کـردگـار | کــــه مـــمـــلـــوک را بــــر خــــداونـــدگــــار |
| *** | |
| شـــنـــیـــدی کـــه در روزگـــار قـــدیــم | شــدی ســنــگ در دســت ابـــدال ســیــم |
| نـپــنـداری ایـن قـول مـعـقـول نـیـســت | چو راضی شدی سیم و سنگت یکی است |
| چــو طـفـل انـدرون دارد از حــرص پــاک | چـه مـشـتـی زرش پـیش همـت چـه خـاک |
| خـبـر ده بـه درویـش سـلـطـان پـرسـت | کـه سـلـطـان ز درویـش مـسـکـیـن تـرسـت |
| گــدا را کــنــد یــک درم ســیــم ســیــر | فــریــدون بــه مــلــک عــجــم نــیـم ســیــر |
| نـگــهـبــانـی مـلـک و دولـت بــلـاســت | گــدا پــادشــاه اســت و نـامـش گــداســت |
| گـدایی کـه بـر خـاطـرش بـنـد نـیـسـت | بــه از پــادشـاهـی کـه خــرسـنـد نـیـســت |
| بـخـسـبـنـد خـوش روسـتـایی و جـفـت | بــه ذوقـی کـه ســلـطـان در ایـوان نـخــفـت |
| اگــر پــادشــاه اســت و گـر پــیـنـه دوز | چـــو خـــفــتـــنــد گــردد شـــب هــر دو روز |
| چــو ســیـلــاب خــواب آمـد و مـرد بــرد | چـه بـر تـخـت سـلطـان، چـه بـر دشـت کرد |
| چـو بـینی تـوانـگـر سـر از کـبـر مـسـت | بــرو شــکــر یــزدان کــن ای تــنــگــدســت |
| نــداری بـــحــمــدالــلــه آن دســتــرس | کـــه بــــرخـــیـــزد از دســـتــــت آزار کـــس |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
