اهـل لــیـلــی نـیـز مــجــنـون را دمــیدر قــبـــیــلــه ره نــدادنــدی هــمــیداشت چـوپـانی در آن صحـرا نشسـتپـوسـتـی بـسـتـد ازو مجـنون مسـتسـرنگون…
| اهـل لــیـلــی نـیـز مــجــنـون را دمــی | در قــبـــیــلــه ره نــدادنــدی هــمــی |
| داشت چـوپـانی در آن صحـرا نشسـت | پـوسـتـی بـسـتـد ازو مجـنون مسـت |
| سـرنگون شـد، پـوسـت اندر سـرفـکند | خـویشـتـن را کرد همچـون گوسـفـند |
| آن شــبـــان را گــفــت بــهــر کــردگــار | در مــیــان گـــوســـفـــنــدانــم گـــذار |
| سـوی لـیـلـی ران رمـه، مـن در مـیـان | تــا بــیـابــم بــوی لــیـلــی یـک زمـان |
| تـا نـهـان از دوسـت، زیـر پــوسـت مـن | بـهره گـیرم سـاعـتـی از دوسـت مـن |
| گــر تــرا یـک دم چــنـیـن دردیـســتــی | در بــن هـر مــوی تــو مــردیـســتــی |
| ای دریـــغــــا درد مــــردانـــت نـــبــــود | روزی مــــردان مـــیـــدانـــت نـــبــــود |
| عـاقـبـت مجـنون چـو زیر پـوسـت شـد | در رمـه پـنهان بـه کـوی دوسـت شـد |
| خوش خوشی برخاست اول جوش ازو | پـس بـه آخـر گـشـت زایـل هـوش ازو |
| چـون درآمد عشق و آب از سـرگذشت | بـرگرفتش آن شبـان بـردش به دشت |
| آب زد بــــر روی آن مـــســـت خــــراب | تــا دمـی بــنـشـسـت آن آتــش ز آب |
| بـعـد از آن، روزی مگـر مـجـنون مسـت | کرد بـا قـومی بـه صـحـرا درنشـسـت |
| یک تـن از قومش بـه مجـنون گفـت بـاز | سـر بــرهـنـه مـانـده ای ای سـرفـراز |
| جـامه ای کان دوسـت تـر داری و بـس | گـر بــگـویـی مـن بــیـارم ایـن نـفــس |
| گفت هرجـامه سـزای دوسـت نیسـت | هیچ جـامه بـهتـرم از پـوسـت نیست |
| پــوســتــی خــواهـم از آن گـوســفـنـد | چـشـم بـد را نیز مـی سـوزم سـپـند |
| اطلس و اکسـون مجـنون پـوسـتـسـت | پوست خواهد هرک لیلی دوستست |
| بــرده ام در پـوسـت بـوی دوسـت مـن | کی ستـانم جـامه ای جز پـوست من |
| دل خـبـر از پـوسـت یافـت از دوسـتـی | چــون نـدارم مـغــز بــاری پــوســتــی |
| عـشــق بــایـد کـز خــرد بــســتــانـدت | پـــس صــفــات تــو بـــدل گــردانــدت |
| کـمـتــریـن چــیـزیـت در مـحــو صـفـات | بــخـشـش جـانـسـت و تـرک تـرهـات |
| پــای درنــه گــر ســرافــرازی چــنــیـن | زانک بـازی نیسـت جـان بـازی چـنین |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
