شــنـیـدســتــم کــه از راویـان کــلـامکـه در عـهـد عـیـسـی عـلـیـه الـســلـامیـکــی زنـدگــانـی تــلــف کــرده بــودبــه جــهـل و ضــلــالــت ســر آو…
| شــنـیـدســتــم کــه از راویـان کــلـام | کـه در عـهـد عـیـسـی عـلـیـه الـســلـام |
| یـکــی زنـدگــانـی تــلــف کــرده بــود | بــه جــهـل و ضــلــالــت ســر آورده بــود |
| دلـیـری سـیـه نـامـه ای سـخــت دل | ز نــاپـــاکــی ابـــلــیــس در وی خــجـــل |
| بــســر بــرده ایــام، بــی حــاصــلــی | نـــیـــاســــوده تــــا بــــوده از وی دلـــی |
| سرش خالی از عقل و پـر ز احـتـشام | شــکــم فــربــه از لــقــمــه هـای حــرام |
| بـــه نــاراســـتـــی دامــن آلـــوده ای | بــــه نــــاداشــــتــــی دوده انــــدوده ای |
| بــه پـایـی چـو بـیـنـنـدگـان راسـت رو | نـه گـوشـی چـو مـردم نـصـیـحـت شـنـو |
| چــو ســال بــد از وی خــلـایـق نـفـور | نــمــایــان بــه هــم چــون مــه نــو ز دور |
| هـوی و هـوس خـرمـنـش سـوخــتــه | جـــوی نــیــک نــامــی نــیــنــدوخـــتـــه |
| ســیـه نـامـه چــنـدان تــنـعـم بــرانـد | کــه در نـامـه جــای نـبــشــتــن نـمــانـد |
| گنهکـار و خـودرای و شـهوت پـرسـت | بـغـفـلـت شـب و روز مـخـمـور و مـسـت |
| شـنیدم کـه عـیسـی درآمـد ز دشـت | بــه مــقــصــوره عــابـــدی بـــرگــذشــت |
| بــزیـر آمـد از غـرفـه خــلـوت نـشــیـن | بــه پــایــش در افــتــاد ســر بــر زمــیــن |
| گــنـهـکــار بــرگــشــتــه اخــتــر ز دور | چــو پــروانــه حــیــران در ایـشــان ز نــور |
| تأمـل بــه حـسـرت کـنـان شـرمـسـار | چـــو درویــش در دســت ســرمــایــه دار |
| خـجـل زیر لـب عـذرخـواهان بـه سـوز | ز شـــبــــهـــای در غـــفـــلـــت آورده روز |
| سـرشـک غـم از دیده بـاران چـو مـیغ | کـه عـمرم بـه غـفـلت گذشـت ای دریغ! |
| بـــرانــداخــتــم نــقــد عــمــر عــزیــز | بــه دســت از نــکــویـی نــیــاورده چــیـز |
| چــو مـن زنـده هـرگـز مـبــادا کـسـی | کــه مـرگــش بــه از زنـدگــانـی بــســی |
| بـرسـت آن که در عـهد طـفـلی بـمرد | کــه پــیـرانـه ســر شــرمــســاری نـبــرد |
| گـنـاهـم بــبــخـش ای جـهـان آفـریـن | کــه گــر بــا مــن آیــد فــبــس الــقــریـن |
| در ایـن گـوشـه نـالـان گـنـهـکـار پــیـر | کــه فــریـاد حــالـم رس ای دســتــگــیـر |
| نگـون مـانـده از شـرمـسـاری سـرش | روان آب حــســرت بــه شــیــب و بــرش |
| وز آن نـیـمـه عـابــد ســری پــر غـرور | تـــرش کــرده بـــا فـــاســـق ابـــرو ز دور |
| کـه این مـدبـر اندر پـی مـاچـراسـت؟ | نگون بـخت جـاهل چـه در خورد ماست؟ |
| بــه گــردن بــه آتــش در افــتــاده ای | بــــه بــــاد هـــوی عـــمـــر بــــر داده ای |
| چــه خـیـر آمـد از نـفـس تــر دامـنـش | کـه صـحـبـت بـود بــا مـسـیـح و مـنـش؟ |
| چـه بـودی که زحمت بـبـردی ز پـیش | بــه دوزخ بــرفــتــی پــس کــار خــویــش |
| همـی رنـجـم از طـلـعـت نـاخـوشـش | مــبـــادا کــه در مــن فـــتـــد آتـــشـــش |
| بـه محـشـر که حـاضـر شـوند انجـمن | خــدایــا تـــو بـــا او مــکــن حــشــر مــن |
| در این بـود و وحـی از جـلیل الصـفـات | درآمـد بــه عــیـســی عــلـیـه الــصــلـوة |
| که گر عالم است این و گر وی جهول | مــــرا دعــــوت هـــر دو آمــــد قــــبــــول |
| تـــبـــه کــرده ایــام بـــرگــشــتــه روز | بـــنـــالـــیـــد بـــر مـــن بـــزاری و ســـوز |
| بــه بــیـچــارگــی هـر کــه آمــد بــرم | نــــیـــنــــدازمــــش ز آســــتــــان کــــرم |
| عـفـو کـردم از وی عـمـلـهـای زشــت | بــه انـعـام خــویـش آرمـش در بــهـشـت |
| وگــر عـــار دارد عـــبـــادت پـــرســـت | کـه در خـلـد بــا وی بــود هـم نـشـسـت |
| بــگــو نــنــگ از او در قــیـامــت مــدار | کــه آن را بــه جــنـت بــرنـد ایـن بــه نـار |
| که آن را جـگر خـون شد از سوز و درد | گـر ایـن تـکـیـه بــر طـاعـت خـویـش کـرد |
| نـــدانـــســـت در بــــارگـــاه غـــنـــی | کــه بــیــچــارگــی بــه ز کــبــر و مــنــی |
| کـرا جـامه پـاک اسـت و سـیرت پـلید | در دوزخــــش را نــــبــــایـــد کــــلــــیـــد |
| بـر این آسـتـان عـجـز و مـسـکـینـیـت | بــه از طــاعـت و خــویـشــتــن بــیـنـیـت |
| چـو خـود را ز نـیـکـان شـمـردی بـدی | نــمــی گــنــجــد انــدر خــدایـی خــودی |
| اگــر مــردی از مــردی خــود مــگــوی | نــه هــر شــهـســواری بــدر بــرد گــوی |
| پـیاز آمـد آن بـی هنر جـملـه پـوسـت | که پنداشت چون پسته مغزی در اوست |
| از ایـن نــوع طــاعــت نــیــایــد بــکــار | بـــرو عــذر تـــقــصـــیــر طــاعــت بـــیــار |
| چــه رنـد پــریـشـان شـوریـده بــخـت | چـه زاهـد کـه بـر خـود کـنـد کـار سـخـت |
| بـه زهد و ورع کـوش و صـدق و صـفـا | ولــیــکــن مــیــفــزای بـــر مــصــطــفــی |
| نـخــورد از عـبــادت بــر آن بــی خــرد | کـه بــا حــق نـکــو بــود و بــا خــلـق بــد |
| ســخــن مـانـد از عــلـاقــلـان یـادگــار | ز ســعـدی هـمـیـن یـک ســخــن یـاددار |
| گــنــهــکــار انــدیـشــنــاک از خــدای | بـــه از پـــارســـای عـــبــــادت نـــمـــای |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
