زبـــان دانــی آمــد بـــه صــاحـــبـــدلــیکـه مـحــکـم فــرومـانـده ام در گـلـییـکـی سـفـلـه را ده درم بــر مـن اســتکـه دانگی از او بـر دلم ده من ا…
| زبـــان دانــی آمــد بـــه صــاحـــبـــدلــی | کـه مـحــکـم فــرومـانـده ام در گـلـی |
| یـکـی سـفـلـه را ده درم بــر مـن اســت | کـه دانگی از او بـر دلم ده من اسـت |
| هـمـه شــب پــریـشــان از او حــال مــن | هـمـه روز چــون ســایـه دنـبــال مـن |
| بــکــرد از ســخــنــهـای خــاطــر پــریـش | درون دلـــم چـــون در خـــانــه ریــش |
| خــــدایـــش مـــگـــر تــــا ز مـــادر بــــزاد | جــز ایـن ده درم چــیــز دیــگــر نــداد |
| نـــدانـــســـتـــه از دفـــتــــر دیـــن الـــف | نــخــوانــده بــجــز بــاب لــایـنــصــرف |
| خـــور از کـــوه یـــک روز ســـر بــــر نـــزد | کـه ایـن قـلـتـبــان حـلـقـه بــر در نـزد |
| در انــدیــشـــه ام تـــا کـــدامــم کــریــم | از آن سـنگـدل دسـت گیرد بـه سـیم |
| شــنــیـد ایـن ســخــن پــیـر فــرخ نــهـاد | درســتــی دو، در آســتــیـنـش نـهـاد |
| زر افــتـــاد در دســت افــســـانــه گــوی | بــرون رفـت ازان جـا چـو زر تـازه روی |
| یکی گفت: شیخ این ندانی که کیست؟ | بــر او گـر بــمـیـرد نـبــایـد گـریـســت |
| گــدایـی کــه بــر شــیــر نــر زیـن نــهــد | ابـــو زیــد را اســب و فــرزیــن نــهــد |
| بــر آشــفـت عـابــد کـه خــامـوش بــاش | تـو مـرد زبـان نـیسـتـی، گـوش بـاش |
| اگــر راســت بـــود آنــچــه پــنــداشــتــم | ز خــلــق آبــرویــش نــگــه داشــتــم |
| وگـر شـوخ چــشــمـی و ســالـوس کـرد | الــا تــا نــپـــنــداری افــســوس کــرد |
| کـــه خـــود را نــگــه داشـــتـــم آبـــروی | ز دسـت چـنـان گـر بــزی یـافـه گـوی |
| بـــد و نــیــک را بـــذل کــن ســـیــم و زر | که این کسب خیرست و آن دفع شر |
| خــنـک آن کــه در صــحــبــت عــاقــلــان | بـــیــامــوزد اخــلــاق صــاحــبـــدلــان |
| گرت عـقل و رای اسـت و تـدبـیر و هوش | بـه عزت کنی پـند سـعـدی بـه گوش |
| کــه اغــلـب در ایـن شــیـوه دارد مـقــال | نه در چـشم و زلف و بـناگوش و خال |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
