بــود شـیـخـی خـرقـه پــوش و نـامـداربــرد از وی دخــتــر ســگــبــان قــرارشـد چـنـان در عـشـق آن دلـبــر زبـونکـز دلـش می زد چـو دریا مـوج خـونبــــ…
بــود شـیـخـی خـرقـه پــوش و نـامـدار | بــرد از وی دخــتــر ســگــبــان قــرار |
شـد چـنـان در عـشـق آن دلـبــر زبـون | کـز دلـش می زد چـو دریا مـوج خـون |
بــــر امـــیـــد آنـــک بــــیـــنـــد روی او | شـب بـخـفتـی بـا سـگان در کوی او |
مــــادر دخـــــتـــــر از آن آگــــاه شــــد | گفـت شـیخـا چـون دلت گم راه شـد |
پــیـر اگــر بــر دســت دارد ایـن هـوس | پـیشـه ما هسـت سـگـبـانی و بـس |
رنـگ مـاگــیـری و ســگــبــانـی کــنـی | بـعـد سـالـی عـقـد و مهمـانی کـنی |
چون نبود آن شیخ اندر عشق سست | خـرقه را بـفکند و شد در کار چـست |
بــا ســگــی در دســت در بــازار شــد | قـرب ســالـی از پــی ایـن کـار شــد |
صـوفـی دیـگـر کـه بــودش هـم نـفـس | چون چنانش دید گفت ای هیچ کس |
مــدت ســی ســال بــودی مــرد مــرد | این چـرا کـردی و هرگـز این کـه کـرد |
گـفــت ای غــافــل مـکــن قــصــه دراز | زانـک اگـر پـرده کـنـی زین قـصـه بـاز |
حـــق تـــعــالــی دانــد ایــن اســرار را | بــا تــو گــردانــد هـمــی ایـن کــار را |
چــون بــبــیـنـد طـعـنـه پــیـوســت تــو | سگ نهد از دسـت من بـر دسـت تـو |
چـــنـــد گـــویــم ایــن دلـــم از درد راه | خـون شـد و یـک دم نـیـامـد مـرد راه |
مـن بــبــیـهـوده شـدم بــســیـار گـوی | وز شـمـا یک تـن نـشـد اسـرارجـوی |
گـــر شـــمــا اســـرار دان ره شـــویــد | آنـگــهـی از حــرف مـن آگــه شــویـد |
گـر بـگـویـم بـیـش ازیـن در ره بــسـی | جـمله در خـوابـید، کـو رهبـر کـسـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج