کسی دید صحـرای محـشر بـه خـوابمــس تـــفـــتـــه روی زمــیــن ز آفــتـــابهـمـی بــرفـلـک شـد ز مـردم خـروشدمـاغ از تــبــش مـی بــرآمـد بــه جــوشیکی…
کسی دید صحـرای محـشر بـه خـواب | مــس تـــفـــتـــه روی زمــیــن ز آفــتـــاب |
هـمـی بــرفـلـک شـد ز مـردم خـروش | دمـاغ از تــبــش مـی بــرآمـد بــه جــوش |
یکی شخص از این جمله در سایه ای | بـــه گـــردن بـــر از خـــلــد پـــیــرایــه ای |
بــپــرســیـد کـای مـجــلـس آرای مـرد | کـه بــود انـدر ایـن مـجـلـسـت پــایـمـرد؟ |
رزی داشــتــم بــر در خــانــه، گــفــت | بــه ســایـه درش نـیـکــمـردی بــخــفــت |
در آن وقـت نـومـیـدی آن مـرد راســت | گـــنـــاهـــم ز دادار داور بــــخــــواســــت |
کـه یـارب بـر این بـنـده بـخـشـایـشـی | کــز او دیــده ام وقـــتـــی آســـایــشـــی |
چـه گـفـتـم چـو حـل کـردم این راز را؟ | بـــــشـــــارت خـــــداونــــد شــــیــــراز را |
کــه جــمــهــور در ســایـه هــمــتــش | مــقــیـمــنــد و بــر ســفــره نـعــمــتــش |
درخــتـــی اســت مــرد کــرم، بـــاردار | وز او بــــگـــذری هـــیـــزم کـــوهـــســـار |
حـطـب را اگـر تــیـشـه بــر پــی زنـنـد | درخــــت بــــرومـــنـــد را کــــی زنـــنـــد؟ |
بـــســی پــای دار، ای درخــت هــنــر | کــه هــم مــیــوه داری و هــم ســایـه ور |
*** | |
بــگـفـتــیـم در بــاب احـسـان بــسـی | ولـیـکـن نـه شـرط اســت بــا هـرکـسـی |
بــــخـــور مـــردم آزار را خـــون و مـــال | کــه از مــرغ بـــد کــنــده بـــه پــر و بـــال |
یکـی را کـه بـا خـواجـه تـسـت جـنـگ | به دستش چرا می دهی چوب و سنگ؟ |
بـــرانـــداز بـــیـــخـــی کـــه خـــار آورد | درخــــتــــی بـــــپـــــرور کــــه بـــــار آورد |
کــســـی را بـــده پـــایــه مــهــتـــران | کـــه بـــر کــهــتـــران ســـر نــدارد گــران |
مبـخـشـای بـر هر کجـا ظالمی اسـت | کـه رحـمت بـر او جـور بـر عـالـمی اسـت |
جـهـان سـوز را کـشـتـه بــهـتــر چـراغ | یـکـی بــه در آتــش کـه خـلـقـی بــه داغ |
هـر آن کـس کـه بـر دزد رحـمـت کـنـد | بـــه بــــازوی خـــود کـــاروان مـــی زنـــد |
جــفـا پــیـشـگـان را بــده ســر بــبــاد | سـتـم بـر سـتـم پـیشه عدل است و داد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج