شـنـیـدم ز پــیـران شـیـریـن سـخــنکـه بـود انـدر ایـن شـهـر پـیـری کـهـنبـسـی دیـده شـاهـان و دوران و امـرســرآورده عــمــری ز تــاریــخ عــمــرودرخـ…
| شـنـیـدم ز پــیـران شـیـریـن سـخــن | کـه بـود انـدر ایـن شـهـر پـیـری کـهـن |
| بـسـی دیـده شـاهـان و دوران و امـر | ســرآورده عــمــری ز تــاریــخ عــمــرو |
| درخــت کــهــن مــیـوه تــازه داشــت | کـه شـهـر از نـکـویـی پــرآوازه داشـت |
| عــجــب در زنــخــدان آن دل فــریــب | که هرگز نبـوده سـت بـر سـرو سـیب |
| ز شــوخــی و مـردم خــراشــیـدنـش | فــرج دیــد در ســـر تـــراشـــیــدنــش |
| بـه مـوسـی، کـهن عـمـر کـوتـه امید | سرش کرد چون دست موسی سپید |
| ز سـر تـیـزی آن آهـنـیـن دل کـه بـود | بــه عـیـب پــری رخ زبــان بــرگـشــود |
| بـه مـویـی کـه کـرد از نـکـوییـش کـم | نـهـادنـد حــالــی ســرش در شــکــم |
| چـو چـنگ از خـجـالـت سـر خـوبـروی | نگـونسـار و در پـیشـش افـتـاده مـوی |
| یـکـی را کـه خـاطـر در او رفـتــه بــود | چـو چـشـمان دلـبـندش آشـفـتـه بـود |
| کــســی گـفــت جــور آزمـودی و درد | دگــر گــرد ســـودای بـــاطــل مــگــرد |
| ز مـهرش بـگـردان چـو پـروانه پـشـت | که مقـراض، شـمع جـمالش بـکشـت |
| بــرآمــد خــروش از هـوادار چــســت | کـه تـردامـنـان را بــود عـهـد سـسـت |
| پـسـر خـوش مـنش بـاید و خـوبـروی | پــدر گـو بــه جــهـلـش بــیـنـداز مـوی |
| مرا جـان بـه مهرش بـرآمیخـتـه ست | نه خـاطـر بـه مـویی در آویخـتـه سـت |
| چـــو روی نــکـــوداری انــده مــخـــور | کــه مــوی ار بــیــفــتــد بــرویــد دگــر |
| نـه پــیـوسـتــه رز خــوشـه تــر دهـد | گــهــی بــرگ ریـزد، گــهـی بــر دهــد |
| بـزرگـان چـو خـور در حـجـاب اوفـتـنـد | حــسـودان چــو اخـگـر در آب اوفـتــنـد |
| بــــرون آیـــد از زیـــر ابــــر آفـــتــــاب | بــه تــدریــج و اخــگــر بــمــیـرد در آب |
| ز ظلمت مترس ای پسندیده دوست | که ممکن بـود کـاب حـیوان در اوسـت |
| نه گیتـی پـس از جـنبـش آرام یافت؟ | نه سـعـدی سـفـر کرد تـا کـام یافـت؟ |
| دل از بـی مـرادی بـه فـکـرت مـسـوز | شب آبـسـتـن اسـت ای بـرادر بـه روز |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
