چـنـیـن گـفـت پـیـری پـسـنـدیـده دوشخـوش آید سـخـنـهای پـیران بـه گـوشکـه در هـنـد رفــتــم بــه کـنـجــی فــرازچــه دیـدم؟ پــلــیـدی ســیـاهــی دراز…
| چـنـیـن گـفـت پـیـری پـسـنـدیـده دوش | خـوش آید سـخـنـهای پـیران بـه گـوش |
| کـه در هـنـد رفــتــم بــه کـنـجــی فــراز | چــه دیـدم؟ پــلــیـدی ســیـاهــی دراز |
| تـو گـفـتـی کـه عـفـریـت بـلـقـیـس بـود | بــه زشــتــی نــمــودار ابــلــیـس بــود |
| در آغــوش وی دخــتـــری چـــون قــمــر | فــرو بـــرده دنــدان بـــه لــبـــهــاش در |
| چـــنــان تـــنــگـــش آورده انــدر کـــنــار | کـه پــنـداری الـلـیـل یـغـشــی الـنـهـار |
| مـــرا امـــر مـــعـــروف دامــن گـــرفـــت | فضـول آتـشـی گشـت و در من گرفـت |
| طلب کردم از پیش و پس چوب و سنگ | کـه ای نـاخـدا تــرس بــی نـام و نـنـگ |
| بـه تـشـنیع و دشـمنام و آشـوب و زجـر | سـپــیـد از سـیـه فـرق کـردم چـوفـجـر |
| شــد آن ابــر نــاخــوش ز بـــالــای بـــاغ | پـــدیــد آمـــد آن بـــیــضـــه از زیــر زاغ |
| ز لـا حــولـم آن دیـو هـیـکـل بــجــســت | پــری پــیـکـر انـدر مـن آویـخـت دسـت |
| کـــه ای زرق ســــجــــاده زرق پــــوش | ســـیــه کــار دنــیــاخـــر دیــن فــروش |
| مــرا عــمــرهــا دل ز کــف رفــتــه بـــود | بر این شخص و جان بر وی آشفته بود |
| کـنـون پــخــتــه شــد لـقـمـه خــام مـن | کــه گــرمـش بــدر کــردی از کــام مـن |
| تـــظـــلـــم بـــرآورد و فـــریــاد خـــوانـــد | کـه شـفـقـت بـرافـتـاد و رحـمت نمـاند |
| نـمـانـد از جــوانـان کـسـی دســتــگـیـر | کـه بــسـتــانـدم داد از ایـن مـرد پــیـر؟ |
| کــه شــرمــش نـیـایـد ز پــیـری هـمـی | زدن دســت در ســتـــر نــامــحــرمــی |
| هـمـی کـرد فــریـاد و دامـن بــه چــنـگ | مــرا مــانـده ســر در گــریـبــان ز نـنـگ |
| فـرو گـفـت عــقـلـم بــه گـوش ضــمـیـر | کـه از جـامـه بـیرون روم هـمـچـو سـیر |
| نـه خـصـمـی کـه بــا او بــرآیـی بــه داو | بـــگــردانــدت گــرد گــیــتــی بــه گــاو |
| بـــرهــنــه دوان رفـــتـــم از پـــیــش زن | کـه در دسـت او جـامـه بـهـتـر کـه مـن |
| پـــس از مــدتـــی کــرد بـــر مــن گــذار | کـه مـی دانـیـم؟ گـفــتــمـش زیـنـهـار! |
| کـه مـن تـوبــه کـردم بــه دسـت تـو بــر | کـــه گـــرد فـــضـــولــی نــگــردم دگــر |
| کــســی را نـیـایـد چــنـیـن کــار پــیـش | کـه عـاقـل نـشـینـد پـس کـار خـویـش |
| از آن شــنـعــت ایـن پــنــد بــرداشــتــم | دگـــر دیــده نـــادیــده انـــگـــاشـــتـــم |
| زبــان در کــش ار عــقــل داری و هـوش | چـو سعدی سـخـن گوی ورنه خـموش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
