مغی در بـه روی از جهان بـستـه بـودبـتی را بـه خدمت میان بـسته بـودپـس از چـند سـال آن نکوهیده کیشقـضـا حـالـتـی صـعـبـش آورد پـیشبــه پــای بــت انـدر…
| مغی در بـه روی از جهان بـستـه بـود | بـتی را بـه خدمت میان بـسته بـود |
| پـس از چـند سـال آن نکوهیده کیش | قـضـا حـالـتـی صـعـبـش آورد پـیش |
| بــه پــای بــت انـدر بــه امــیـد خــیـر | بــغـلـطـیـد بــیـچـاره بــر خـاک دیـر |
| کـه درمـانـده ام دسـت گـیر ای صـنم | بــه جـان آمـدم رحـم کـن بــر تـنـم |
| بـــزاریـــد در خـــدمـــتـــش بــــارهـــا | که هیچـش بـه سامان نشد کارها |
| بــتــی چــون بــرآرد مــهـمــات کــس | کـه نتـواند از خـود بـراندن مـگـس؟ |
| بــرآشــفــت کـای پــای بــنـد ضــلـال | بـه بـاطل پـرسـتـیدمت چـند سـال |
| مــهــمــی کــه در پــیــش دارم بــرآر | وگــرنــه بـــخـــواهــم ز پـــروردگــار |
| هـنـوز از بــت آلـوده رویـش بــه خـاک | کــه کــامــش بــرآورد یــزدان پــاک |
| حـقایق شـناسـی در این خـیره شـد | سـر وقـت صـافـی بـر او تـیره شـد |
| که سرگشتـه ای دون یزدان پـرسـت | هنوزش سر از خمر بـتـخانه مست |
| دل از کفر و دست از خیانت نشست | خـدایش بـرآورد کـامی که جـسـت |
| فـرو رفـتـه خـاطـر در این مـشـکـلـش | کـه پـیغـامـی آمـد بـه گـوش دلـش |
| کـه پــیـش صـنـم پـیـر نـاقـص عـقـول | بـسـی گفـت و قولش نیامد قـبـول |
| گـــر از درگـــه مـــا شــــود نـــیـــز رد | پس آنگه چه فرق از صنم تا صمد؟ |
| دل اندر صمد بـاید ای دوسـت بـست | که عاجزتـرند از صنم هر که هست |
| محـال اسـت اگر سـر بـر این در نهی | کـه بـاز آیدت دسـت حـاجـت تـهی |
| خــدایــا مــقــصــر بـــه کــار آمــدیــم | تــهــیــدســت و امــیــدوار آمــدیـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
