دمیده صبحِ خیالم برون ز جامه ی شب
رمیده رنگ ِ سیاه از میان ِ نامه ی شب
نمی چکد به فلق خون ز قلب ِ پاره ی شب
گمان کنم شده پیدا دوا وُ چاره ی شب
شنو ز اخترکان بذله های نغمه ی شب
نوازش است به دل ضربه های زخمه ی شب
رسیده کال ْ انار ِ دلم زخنده ی شب
شده قمر وَ ستاره غلام وُ بنده ی شب
نشسته دخترِ یلدا به پشت ِ پرده ی شب
خروس منتظر ِ بانگ روی نرده ی شب
چورنگ هندوانه شاد کرد سفره ی شب
بریز پسته ی خندان میان ِ توبره ی شب
به رقص آمده امشب قلم ز هجمه ی شب
کجاست رقص کند کوکبان وُ نجمه ی شب
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حورالعین اوجاقی
اول دی ماه نود و پنج
شاعر حورالعین اوجاقی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
