بنام آنکه مرا نام داد
درراه دوست
ـــــــــــــــــــــ
راهی نهاده پیش نظر رد پای دوست
مستم زسختی گذرِ مشک سای دوست
رقصیده در گذر زشمیم نگاه یار
یک کهکشان ستاره به زیر لوای دوست
در ذهن من نمانده هوا وُ هوس دگر
دریای میل خفته ولی در هوای دوست
پرکرده چاله های خیال مرا چو آب
آن شعر های بین لب ِ جان فزای دوست
کس را نبود و نیست به دست اختیار دل
تا شهر دل دهد به کسی وُ به جای دوست
میچینم هر سحر شرری از ستاره ها
در بین دست های دعایم برای دوست
تا کی اسیر مانده ام اینجا دراین سرا
برروی دوش ِ خود بروم تا لقای دوست
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پانزدهم مرداد نودو شش #حورالعین ـ اوجاقی
شاعر حورالعین اوجاقی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
