میکند دل فقط بهانه ترا
کرده گم درمیان ِ خانه ترا
شرط بسته میان ِ خستگیش
جستجوها کند نشانه ترا
لبِ هررود چون رَوَد این دل
ارمغان آورد ترانه ترا
شده آوای آب نغمه ی تو
قلب ِمن گشته رودخانه ترا
خون من سرخ کرده لب هایت
کاسه ی دل شده چمانه ترا
من غزال ِ گریز پای توام
شیر کرده است این زمانه ترا
دیده ام عکس های دُر وُ گهر
چشمهایم شده خزانه ترا
بارِغم گر به دوش داری تو
میشوم همچو کتف وُ شانه ترا
نپر از آشیانه ی دل ِ من
سینه ام دام وُ قلب دانه ترا
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
چمانه :نصف کدو که پوست آن را منقش میکردند و در آن شراب میخوردند (پیاله ی شراب دهم دیماه نودوپنج حورالعین اوجاقی
شاعر حورالعین اوجاقی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
