حسین محمدی فرد – زرد بانو

بس که دم سرد است با احساس خود
می زند بر باغبان و باغ چنگ

این عروس زرد روی عشوه گر
جام دارد از شراب پر شرنگ

کهربایی می شود از مقدمش
برگ افرا، چرمه و شیر و پلنگ

می پرد از ترس رنگ کوه و دشت
آنچنان کز زال زر پور پشنگ

هر طرف خون درختان سرخ و زرد
سر به سر انگار پیکار است و جنگ

ای عروس فصل های عاشقی
عاشقان را دل برایت تنگ تنگ

می درخشد چشم هایت در غروب
در نگاهت از زمردها پَرَنگ

باغ زرد و سرخ شد آراسته
زرد بانویی ست پاییز قشنگ

بداهه دست گرمی

#حسین_محمدی_فرد