حسین علی دلجوئی – عاقبت یکروز میآیـد که امضاء میکند

نوبهارم رفته اما باز هم گل می کنند
در خزان شعرهایم ، پونه های باورم

از حلول آبی چـشم خـزر دارم امید
تا بیندازد شبی درسبزساحل بسترم

بازهم دارم امید آنکه یکشب سر نهم
درحریم چتر باران خورده ی نیلوفرم

عاقبت یکروز میآیـد که روشن میکند
در تبسمهای سبزش لایه های خاطرم

عاقبت یک روز میآید که امضاء میکند
در هبوط مـهربانیهای سبزش، دفترم

عاقبت دارم امید آن که مستی میکنند
چشم هایم در قیاس چشم های دلبرم

#حسین_دلجو