حسین علی دلجوئی – تا کی به وعده پشت سرت میکشانی ام؟

تو نو بهارترین نور و عشق و آب
من آذرم ،همان که ز جُورت خزانیم

حالی بپرس و موعد میعادمان ببخش
تا کی به وعده پشت سرت میکشانیم؟

آری، منم همانکه به خوابت سرک کشید
آری تویی همانکه به خوابم ، همانی م

آیا که در توان تو تاب وداع هست؟
آیا به آه بدرقه ای ، می رسانی ام ؟

از من مپرس دوست کجا میروی ، چرا؟
از من مخواه ، هیچ ، بدانی نشانیم

ما را ببخش،کودک طبعم حریف نیست
ما را ببخش و خط خطی ناگهانی ام

ما را ببخش آرش بی مرز قصه ها
ما را ، ببخش حضرت ابرو کمانیم

تو از دیار حافظی و از تـبار شعر
من منزوی ترین غزل ، بایگانی ام

حسین دلجو
از ابراز محبت تک تک بزرگواران
سپاسگزارم.