حسن جعفری – امشب فقط شنیدن نامت مرا بس است

تا چشم کار می کند این جا سراب هست
وهم و خیال رهگذرِ کوره راه توست

دیگر کلامِ فلسفه آمیز هم نباف
تصمیم های من سرِ آن اشتباه توست

کابوسِ بوسه ای خفه پائیزگون چو رفت
این رخت خوابِ کاغذی ام خوابگاه توست

من خالی ام ز هیچ نمی نازم ای رفیق
مغرور بودنم چه بگویم گناه توست

با کوله بارِ خاطره ها من چه می کشم
این روزها که عمقِ دلم داغگاه توست

سر باز یاد بوسه ی داغی به دل گرفت
اسبِ خیالِ حرکتِ شاهی به ماه توست

لاجرعه نوش می کنم امشب شراب را
فرصت غنیمت است که مهرم گواه توست

امشب فقط شنیدنِ نامت مرا بس است
انگار واژه های غزل روسیاه توست