عمرم به سر آمد تو چرا باز نَـگشتی..؟
پایان شدم آنقدر تو آغاز نَـگشتی
پایان شدم آنقدر تو آغاز نَـگشتی
پرواز «کبوتر به کبوتر» شدنی بود
من «باز» شدم،پس تو چرا «باز» نَـگشتی..؟
بوران و من و برف، زمستان غریبیست…
تبریز شدم بس که تو اهواز نَـگشتی
فرمانده این عشق تویی حضرت ظالم..!
سر باختمت ، گرچه تو «سرباز» نَـگشتی
ماندم سر این پیله که پروانه شوی تو
پروانه شدی، عاشق پرواز نَـگشتی
#حامد_محمدی
شاعر حامد محمدی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
