جابر ترمک – آنقدر دارمت که ببوســـــــــــــم غزل غزل

از حجــــــم تاب زلف تو ای همنشین آب
اندامهای حـــــــوصله ی شانه ام پر است

امشب برای دیـــــــــــــدن تو از تمام شهر
تالار و سرسرای غزلخــــــانه ام پر است

حتا غزل به حرف دلش بی قــــرار توست
از بغض کال سینه ی پروانــــه ام پر است

آنقدر دارمت که ببوســـــــــــــم غزل غزل
از حرفهای ساده ی دل چانــــه ام پر است

امشب بیا که پیک اجـــــــــل زود می رسد
تقدیر گفته است که پیمانــــــــــه ام پر است
جابرترمک