جابر ترمک
تو از تبار بهاری که سبـــــــــــز می بینی
بهار شعــــــــــــــــــــــر مرا از مدار پائینی
به یک غزل دل تنگم هوا کنـــــــــد گل را
درست بین همین شعر هــــــــای آئینی
تو از میان غزل هــــــــای من بدون درنگ
کدام خوشه ی گنـــــــدم نگار می چینی
کلاس درس نگاه تو مذهب عشق است
نیاز نیست بفهمد معلــــــــــــــــــم دینی
چقدر صورت تو توی آسمان صــاف است
مگر تو ماه بلنــــــــدی که دیر بنشینی!؟
پرنده ها به تو دل داده انــــــــد در تن باغ
تو ای عصاره ی باران چقـــــدر غمگینی؟
جابر ترمک
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
