بـرشـکـال ای بـهـار هـنـدسـتـانای نـجـات از بــلـای تـابــسـتـاندادی از تــیـر مــه بــشــارت هــابــاز رســتــیـم از آن حــرارت هـاهـر ســو از ابــر …
| بـرشـکـال ای بـهـار هـنـدسـتـان | ای نـجـات از بــلـای تـابــسـتـان |
| دادی از تــیـر مــه بــشــارت هــا | بــاز رســتــیـم از آن حــرارت هـا |
| هـر ســو از ابــر لـشـکـری داری | در امـــارت مــگـــر ســـری داری |
| بــادهـای تــو تـو مـیـغ هـا دارنـد | مــیـغ هـای تــو تــیـغ هـا دارنــد |
| رعـدهـای تــو کـوس هـاکـوبــنـد | چـرخ گویی همی که بـکشوبـند |
| طــبــع و حــال هـوا دگـر کــردی | دشـت ها را همه شـمـر کـردی |
| ســبـــزه هــا را طــراوتــی دادی | عــمــرهــا را حـــلــاوتـــی دادی |
| راغ را گــــل زمـــردیـــن کــــردی | بــاغ را شــاخ بــســدیـن کـردی |
| ای شــگـفـتــی نـکـونـگـار گـری | رنـگ طـبـعـی نـکـو بـه کـار بـری |
| تـو بـدین حـمله ای که افـکـندی | بـیخ خـشـکـی ز خـاک بـرکـندی |
| تـیـر بــگـذشـت نـاگـهـان بــر مـا | مـنـهـزم گـشــت لـشـکـر گـرمـا |
| تــن مـا زیـر جــامـه هـای تــنـگ | گـشـت تــازه ز بــادهـای خـنـک |
| اینت راحـت که رنج گرما نیسـت | پـس ازین جـز امید سرما نیست |
| حــبـــذا ابـــرهــای پـــر نــم تـــو | حــبــذا ســبــزه هـای خــرم تــو |
| عیش و عشرت کنون توان کردن | مـی شـادی کـنون تـوان خـوردن |
| کـه ز گـرمـی خـبــر نـگـردد جـان | نشود همچو چوب خشک دهان |
| جــام بــاده بــجــوشـد انـدر کـف | چــون ســر دیـگ بــر نـیـارد کـف |
| گـرچـه دور اوفـتـد ز چـشـم تـرم | مـن بـه وهم انـدرو همـی نگـرم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
