ای بــه رادی بــلــنـد مـلــک آرایچــشـم بــد دور از آن مـبــارک رایچــون قـضــا نـام تــو زمـانـه نـوردچـون دعـا قـدر تــو فـلـک پــیـمـایآفـــتـــاب…
| ای بــه رادی بــلــنـد مـلــک آرای | چــشـم بــد دور از آن مـبــارک رای |
| چــون قـضــا نـام تــو زمـانـه نـورد | چـون دعـا قـدر تــو فـلـک پــیـمـای |
| آفـــتـــابـــی بـــرای دهــر افـــروز | آسـمـانـی بــه جــاه گـردون سـای |
| من درین حبـس چـند خواهم بـود | مـانـده بـنـدی گـران چـنین بـر پـای |
| هفت سـالم بـکوفت سو و دهک | پـس از آنم سـه سـال قـلـعـه نـای |
| بـند بـر پـای مـن چـو مـار دو سـر | من بـر او مانده همچـو مار افسـای |
| در مـرنجـم کـنون سـه سـال بـود | کـه بـبـنـدم در ایـن چـو دوزخ جـای |
| ناخـن از رنج حـبـس روی خـراش | دیــده از درد بـــنــد خــون پـــالــای |
| گــــر مــــرا از مـــیـــانـــه زنـــدان | در ربـــایـــد جـــهـــان مـــرد ربـــای |
| بـه خـدای ار دگـر چـو مـن یـابـنـد | پـس ازیـن هـیـچ پــادشـاه سـتـای |
| نـشـنـود گـوش هیچ مـدح نـیوش | در جـهان هیچ گـوش مـدح سـرای |
| نه چـون مـن بـود یک ثـنـاگـسـتـر | نه چو من هست یک سخن پیرای |
| نـه ازیـن پـس نـبــود خـواهـم نـه | نــه چــنــیـن ژاژ خــای خــام درای |
| بـر گـرفـتـم دل از وسـیلت شـعـر | تــا نـگـویـد کـسـی کـه ژاژ مـخـای |
| تـوبـه کردم ز شـعر از آنکه ز شعر | بـدم آیـد هـمـی بـه هـر دو سـرای |
| ایـن ســرایــم عــذاب بــوده بــود | وای از آن هـول روز مــحــشــر وای |
| ای گـشـاده هـزار بــسـتــه چـرخ | بــســتــه مـحــنـت مـرا بــگـشـای |
| دست بخشایش تو نیک قویست | بــر مــن پــیـر نـاتــوان بــخــشــای |
| روزگـــار مـــرا هـــمـــایـــون کـــن | سـایه بـر من فـکـن چـو پـر همـای |
| دل مـن شــاد کـن بــه فــرزنـدان | روی آن خــرد کــان مــرا بــنــمــای |
| این کـلام خـدای هسـت شـفـیع | نـــزد تـــو ایــن بـــزرگـــوار خـــدای |
| تـا بــمـانـد هـمـی زمـانـه بــمـان | تـا بــپــایـد هـمـی سـپـهـر بــپــای |
| هـر چــه بــفـزایـدت فـلـک دولـت | تـو کـریـمـی بـه شـکـر آن بــفـزای |
| رادی و مـکـرمـت بـخـواهـد مـانـد | جــز بــه رای و مـکــرمـت مـگــرای |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
