هــر آن جـــواهــر کــز روزگــار بـــســـتـــانــمچـرا دهم بـه خـس و خـار ار نـه بـسـتـانـمبـه دست چپ بـدهم آن گهر که در یک سالبـهای صـد گهر از دسـت ر…
هــر آن جـــواهــر کــز روزگــار بـــســـتـــانــم | چـرا دهم بـه خـس و خـار ار نـه بـسـتـانـم |
بـه دست چپ بـدهم آن گهر که در یک سال | بـهای صـد گهر از دسـت راسـت بـسـتـانم |
چـو تــیـر هـر جـا نـاخـوانـده گـر هـمـی نـروم | چــرا کـه دایـم سـر کـوفـتــه چـو پــیـکـانـم |
بدان جهت همه کس را چو خویشتن خواهم | که من بـه دست و دل و تـیغ گوهر افشانم |
سـخـن نـتـیـجـه جـانـسـت جـان چـرا کـاهـم | گـمـان مـبـر کـه چـو پـروانه دشـمـن جـانم |
اگـر جــهـان خــرد خـوانـیـم رواسـت کـه مـن | هـم آخـشـیجـم و هم مـرکـزم هم ارکـانـم |
بــلـی بــه فــرمـان گــویـم اگــر هـجــا گـویـم | از آنــکــه قــول خــداونــد را بــه فــرمــانــم |
بــخــوان ز قــرآن بــر از یـحــب و مـا یـظــلــم | بـــدان طــریــق روم زانــکــه اهــل قــرآنــم |
کـسـی کـه خـانه و خـوانش نـدیده ام هرگـز | بـه مدح او سخـن چـرب و خـوش چـرا رانم |
بـه گـاه خـدمت بـر دسـتـها چـو بـوسـه دهم | چــنـان بــگـریـم گـویـی کـه ابــر نـیـسـانـم |
چــهــار گــوهـر و هـفــت اخــر و دوازده بــرج | هـر آنـچـه بـیـنـی مـن صـد هـزار چـنـدانـم |
مـن از دوازده و هـفــت و چــار بــگــذشــتــم | چـه گر بـه صـورت بـا خـلق عـصـر یکسـانم |
عــلــوم عــالــم دانـم ولــیـکــن انــدر عــصــر | اگـــر دو مــردم دانــم بـــدان کـــه نــادانــم |
خــرد پــشـیـمـان نـبــود ز مـدح گـفـتــن مـن | ز مـدح گـفـتـن ایـن مـهـتـران پــشـیـمـانـم |
ســزد کـه فــخــر کـنـد روزگـار بــر ســخــنـم | از آنــکــه در ســخــن از نــادران گــیـهـانــم |
خــدای دانـد کــز شــعــر نـام جــویـم و بــس | وگـرنـه جــز بــه شــهـادت زبــان نـگـردانـم |
بـگفـتـم این وز من سـر بـه سـر سـماع کنند | درست و راست که مسعود سعد سلمانم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج