شو سه وابی و چرا هم کوره
یه خلو نف م درام نی دلمم پر شوره
یه دمون هم نیترم طاقت کنم
دیر اومه نیترم طاقت کنم
دا وری کبریته وردا تا بریم
تش بنیم و زر پرل و هی بریم
بجوریمش برد و برد و نشت ونشت
شاید جای پاشه بوینیم یه پلشت
تا حنای صبح هی ودینش ایگشتیم
هیچی هم نیریم پتی ورگشتیم
هر کی نونه ایگه مو دل مشغولم
یا که عشق یه نفر که کورم
نونه مو فقیرم و مجبورم
که و ای شو ایروم منچاتل*
شو تا صبح هی یه بزی ایجورم
تیلم وی من سهی نیبینن
پایلم از خهسه ای سنگینن
تا یه نرفی بکنم دنیایه
اه سردم بگره دنیایه
سیکه وی درد اسیرم کرده
م جوونیم بی که پیرم کرده
یه خلو نف م درام نی دلمم پر شوره
یه دمون هم نیترم طاقت کنم
دیر اومه نیترم طاقت کنم
دا وری کبریته وردا تا بریم
تش بنیم و زر پرل و هی بریم
بجوریمش برد و برد و نشت ونشت
شاید جای پاشه بوینیم یه پلشت
تا حنای صبح هی ودینش ایگشتیم
هیچی هم نیریم پتی ورگشتیم
هر کی نونه ایگه مو دل مشغولم
یا که عشق یه نفر که کورم
نونه مو فقیرم و مجبورم
که و ای شو ایروم منچاتل*
شو تا صبح هی یه بزی ایجورم
تیلم وی من سهی نیبینن
پایلم از خهسه ای سنگینن
تا یه نرفی بکنم دنیایه
اه سردم بگره دنیایه
سیکه وی درد اسیرم کرده
م جوونیم بی که پیرم کرده
*محلی در اطراف روستای شاعر نزدیک دوراب
توضیح :
شاعر در ابتدا شعر را عاشقانه شروع میکند ولی ناگهان روگردان می شود و از فقر شکایت می کند تا مخاطب را در آلام خویش شریک کند.در نهایت دنیا را نفرین کرده و شکایتش را ابراز میدارد.
* بهنام خلاش
شاعر بهنام خلاش
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
