در نهانخانه ی دل دیدی که قولی،بی گمان
آمدی بر جمع قولان ،خوشبحال چشممان
آمدی بر جمع قولان ،خوشبحال چشممان
ما مدارا میکنیم با دیده ات جانا نترس
زول بزن برچشم تن،آنجاست مداواکاممان
گله داری بر خرد!نه!یک شروع تازه نیست
تو بگو گاویم! باشد !چون امر فرمانمان
ما همه عالم شدیم تا تو دمی آدم شوی
آدمی اجبار نیست،این گذر هم ،کارمان
وحشی اهلی شده،زانوی رود زخمی است
گرتو پنداری خطاست!باشدخرد احوالمان
یارب ازگردون شنیدم اینچنین حالم زنال
،،بهزاد،،اهلی شده باشد قبول در جانمان
آمین
شاعر بهزاد سطوتی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
