بــسـاز چــنـگ و بــیـاور دوبــیـتــی و رجــزیکه بـانگ چنگ فرو داشت عندلیب رزیرســـیـــد پـــیــشـــرو کـــاروان مـــاه خـــزانطـنـاب راحـلـه بــربــس…
| بــسـاز چــنـگ و بــیـاور دوبــیـتــی و رجــزی | که بـانگ چنگ فرو داشت عندلیب رزی |
| رســـیـــد پـــیــشـــرو کـــاروان مـــاه خـــزان | طـنـاب راحـلـه بــربــسـت روزگـار خـزی |
| جـهان مـا چـو یکـی زودسـیر پـیشـه ورسـت | چـهار پـیشه کند، هر یکی بـه دیگر زی |
| بــه روزگـار زمـســتــان کــنـدت ســمـیـگـری | بـه روزگـار حـزیران کـندت خـشـت پـزی |
| بــه روزگــار خــزان زرگـری کــنـد شــب و روز | بــه روزگــار بــهـاران کــنــدت رنــگــرزی |
| کندت پیشه خویش اندرو همی کج و راست | پـدید نـیسـت ورا هیچ راسـتـی و کـژی |
| تــو اوســتــادی و دانـاتــری بــه صــرف زمـان | چرا که عاقل بـاشی چنانکه می نمزی |
| جـهـان مـا سـگ شـوخـسـت، مـر تـرا بـگـزد | هـر آیـنـه تـو مـر او را نـگـیـری و نـگـزی |
| مـــدار دل مـــتـــفـــکـــر بـــه فـــتـــنــه ایــام | چـرا کـه فـکـرت ایـام را هـمـی نـسـزی |
| مپـیچ زلفک معشـوق خـویش بـرتـن خـویش | چـرا که منت گمانی بـرم که کـرم قـزی |
| بــیـار بــاده کــجــا بــهـتــرســت بــاده هـنـوز | که تـو بـه بـاده ز چـنگ زمانه محـتـرزی |
| بـه هر تنی که می اندر شود، غمش بـشود | چــنـانـکـه بــاز نـیـایـد چـو قـارظ عـنـزی |
| بــه بـــاده ســرد تــوان کــرد آتــش حــدثــان | که آتـش حدثان همچو آتـشیست گزی |
| بـگـیـر بـاده نـوشـیـن و نـوش کـن بـه صـواب | به بـانگ شیشم، با بانگ افسر سکزی |
| بــه لـفـظ پـارسـی و چـیـنـی و خـمـاخـسـرو | بــه لـحــن مـویـه زال و قـصـیـده لـغـزی |
| بـه شعر خبـز ارزی بـر، قدح بـخور سه چـهار | که دوست داری تو شعرهای خبز ارزی |
| قـدح بـه کـار نـیـایـد، بـه رطـل و بـاطـیه خـور | چـنانکه گر بـخرامی، نمی نوی، بـخزی |
| بــه راه تــرکــی مـانـا کــه خــوبــتــر گــویـی | تو شعر تـرکی بـرخوان مرا و شعر غزی |
| بـه هر لغت که تـو گویی سخـن تـوانی گفت | که اصـل هر لغتـی را تـو ابـجـد و هوزی |
| فــرات عــلــمـی هـر جــایـگــه کــجــا بــروی | نـسـیم جـودی هـر جـایگـه کـجـا بـوزی |
| بـه گاه جنبـش خشم و بـه گاه طیبـت نفس | درشـت تـر ز مـغـیلـان و نرمـتـر ز خـزی |
| نــگــاهــداشــتــن دوســت را ز کــیــد زمــان | هـزار قـلـعـه سـنـگـین و صـدهـزار دزی |
| بـــزرگـــواران هــمــچـــون قـــلــاده خـــرزنــد | تـو هـمـچـو یـاقـوت انـدر مـیـانـه خـرزی |
| جـز این دعـات نگویم که رودکی گفـتـه سـت | «هزار سال بـزی، صدهزار سال بـزی » |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
