بــســاز چــاره ایـن دردمــنــد بــیـچــارهکـه دارد از غـم هـجـرت دلـی بــصـد پــارهچـگـونـه تـاب تـجـلـی عـشـقـت آرد دلچـو تــاب مـهـر تـحـمـل نـمـی …
بــســاز چــاره ایـن دردمــنــد بــیـچــاره | کـه دارد از غـم هـجـرت دلـی بــصـد پــاره |
چـگـونـه تـاب تـجـلـی عـشـقـت آرد دل | چـو تــاب مـهـر تـحـمـل نـمـی کـنـد خـاره |
دلم چـوخـیل خـیال تـو در رسد بـا خـون | بـــبـــام دیـــده بـــرآیـــد روان بـــنـــظـــاره |
مرا جگر مخور اکنون که سوختی جگرم | که بـی تـو هست مرا خود دلی جگرخواره |
حـجـاب روز مکـن زلـف را چـو می دانی | که هست جـعد تـو هر تـار ازو شبـی تـازه |
بـجـای گوهر وصل تـو وجـه سـیم و زرم | سرشک مردم چشمست و رنگ رخساره |
دلـم بـبـوی تـو بـر بـاد رفـت و می بـینم | کـه در هـوا طـیـران مـی کـنـد چـو طـیـاره |
ضـرورتــسـت بــبــیـچــارگـی رضـا دادن | چـو نـیـسـت از رخ آنـمـاه مـهـربــان چــاره |
مـراد خـواجــو ازو اتــصـال روحـانـیـسـت | نـه هـمـچـو بــیـخـبــران حـظ نـفـس امـاره |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج