قالب شعر: غزل

بزرگی بــــه قامت و یـا سال نیست
به قلبی سلیم ست و در قال نیست

تو چون کودکانی کـــــــه بازی کنند
به بازی نمودن کـــــــه اشکال نیست

کلامی چو بی غش بگویی خوشست
چو  بر  دل  نشیند  دگر  کال  نیست

برومند گشتی بــــــــــــــه قامت ولی
خرد همرهی بـــا تــــو  افعال نیست

شکایت کنی چون  بــــــر افروختی
به حرفی که جز حق به اشکال نیست

چو بستی  دلت  با کدورت بـــــه بند
طناب  محبت  تـــو را   مـــال نیست

شدی غرّه بــــــــــا نـــــام استاد وای
کمالی نبردی کــــــــه جز قال نیست

توانگر شود هــــر کـــه جوید خصال
بــــه الطاف رحمت تـــرا خال نیست

ترا چون کـــــه نقدی نگردد بــــه فعل
بمانی بـــــه جهلت کـــه اقبال نیست

ز خردی درآ   تــــــا رسی بــــر کمال
خرد خفته را صحبت، اجمال نیست

سعادت نجوید حسودی بـــــــه دهر
تــــــو را  ای  هنرمند  اقبال  نیست
سعادت کریمی