به گویش سخن بر زبان پارسی
همه مهربانند به هر سال سی
بود عرصه اش جای شیران مرد
همه مرزو بومش بود دستگرد
خزرمرزدریایی است در شمال
خلیجی که پارس خوانمش بی مثال
بود در جنوب مرز آبی ما
گهر خاک و آب است ایران ما
به مردان این عرصه پایدار
خداوند نیکو بداده وقار
همه مردمانش نکو منظرند
به مهمان نوازی به دنیا سرند
خدا جوی ودنبال صلح وصفا
به هر دین و مذهب نمایند وفا
درفش سه رنگش مثال نگین
بود رنگ سبزش نشانی دین
سفید، رنگ صلح است به خاورزمین
به قرمز همی پایداری مردم ببین
همین مردم صلح دوست وشجاع
که غرق گشته بودندبه عشق خدا
درایام آرامش نیک روز
یکی دشمن خوار آتش فروز
نمود قصد که کشور گشایی کند
به این خاک زرین تجاوز کند
در آنروز ایران ویک انقلاب
چوغنچه گلی پای در جوی آب
به رشد ونمو بود نوباوه ما
بشارت به ایران آزاد را
