قبول کن شهر ِ من ننگ است
قاصدک ، اینجا قدم نگذار !
زیر ِ پوتین له خواهی شد …
به بوستان ِ شهر ِ من قدم نگذار
اذان نوای حق بوده از اول
به بلندای ِ ” لا اله الا الله “
بعد از اذان می‌شود جاری
خون ِ آدمی ، به نام ِ آن الله
حتی بهشت توفیق اجباری‌ست
حکمت و مصلحت بَها دارد !
وای اگر بر خدا پناه ببریم
که خدا هم حُکم ِ جلب دارد
از خیابان به کوچه می‌رود هربار
شهید ِ گمنامی که در بَندَ ست !
گلوله در به در بسیج شده تا …
ولی کوچه‌ء ِ شهیدمان بسته ست
حسین برقی | چ ِ
