بابک سالاری – ساربان

نظری از چمن سبز دل افروز ببار
تا ببینی که چرا بند به مجنون کردی

نرود حجم ندانسته ی اوهام کویر
در غروبی که غبار از دل مفتون کردی

های و هیهای نشد شور به آواز حدا
اشتر فلسفه را مشکل و مظنون کردی

باد و شن را نبری سمت فراسوی خیال
در کلوتی که سخن را به زبان دون کردی

درد من نیست فراموشی آن قال و مقال
سوز اشکی ست که جان را به نفس خون کردی

بابک سالاری
بیست و هفتم آبان نود و شش
شیراز

پ.ن:
در کویر اندیشه تابیدن سراب است و باریدن ثواب…