ای مـشـک وام داده زلـفـت بـه آهـوی چـیـنزان زلف مشکفامت عشاق گشته مشکینبـرخـاسـت بـوی ریحـان زان طره چـو سـنبـلبنشست بـاد بـستان زان عارض چو نسرینیـک …
| ای مـشـک وام داده زلـفـت بـه آهـوی چـیـن | زان زلف مشکفامت عشاق گشته مشکین |
| بـرخـاسـت بـوی ریحـان زان طره چـو سـنبـل | بنشست بـاد بـستان زان عارض چو نسرین |
| یـک ره بــه نـیـم خــنـده دنـدان نـمــای مـا را | تــا اوفــتــادن آیــد دنــدانــه هــای پـــرویــن |
| بــسـیـار روی خـوبــان دیـدم، ولـیـک بــی تـو | خـاطـر نـمـی پـذیرد از هـیـچ روی تـسـکـین |
| چـون من نمی تـوانم بـرخـاسـتـن ز عشـقت | گـه گـه اگـر تـوانـی نـزد مـن آی و بـنـشـین |
| پــیـراهـن جــفــا را هـر روز مــی بــپــوشــی | حـالم چـو نیک دانی بـر خود مپـوش چـندین |
| لب خواهد از تو خسرو، گویی که هیچ ندهم | گـر هیچ نیسـت، جـانـا، بـاری زبـان شـیرین |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
