فرزانه مظلومی( سبحان)
او که مرا می سرود مهر به قهرش فروخت
دل به ملک داد ورفت شمع وجودم بسوخت
از غم هجـــران او کلک دلــم شب شده
پیله پروانه اش خرقه ی هجـــرت بدوخت
ما همه فـــانی و عشق، هست تو را مستدام
چون اجلت زد صدا فرصت بودن بسوخت
باب تفـــال زدم جوشن حافـــظ رسیــد!
مهر سکوتت بدان ، جامه ی عمرم بدوخت
حال که اقبــــال من در حرم امن اوست
پس بنشینم به صبر، عشق نهانم بسوخت
سپاس که می خوانید
لطفا در صورت نیاز راهنمایی بفرمایید
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
