فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 6 مرداد 1403

ای رفته پیش چشمه نوش تو آب می

ای رفته پـیش چشمه نوش تـو آب میچشم تو مست خواب و تو مست و خراب میفـرخـنـده روز آنـکـه بـروی تـو هر دمـشطــالــع شــود ز مــطــلــع جــام آفــتــاب مــ…

ای رفته پـیش چشمه نوش تـو آب میچشم تو مست خواب و تو مست و خراب می
فـرخـنـده روز آنـکـه بـروی تـو هر دمـشطــالــع شــود ز مــطــلــع جــام آفــتــاب مــی
اکـنون کـه بـاد صـبـح گـشـاید نقـاب گلآب فــســـرده را ز چـــه ســـازی نــقــاب مــی
تـا کـی کـنـم ز دیده مـی لـعـل در قـدحاز گـــوهــر قـــدح بـــنــمــا لـــعـــل نــاب مــی
حاجت بـشمع نیست که بـزم معاشرانروشــن بــود بــتــیـره شــب از مـاهـتــاب مـی
هر چـند گفتـه اند حکیمان که نافعستمـــحـــروریـــان آتـــش غـــم را لـــعـــاب مـــی
سـاقـی ز دور مـا قـدحـی چـند در گـذارکــز بــســکـه آتــشــســت نـداریـم تــاب مـی
چـشمم نگر ز شوق تـو قائم مقام جـاماشــکـم بــبــیـن ز لـعـل تــو نـایـب مـنـاب مـی
خواجو که هست بر در میخانه خاک راهبــا او مـگــوی هـیـچ ســخــن جــز زبــاب مـی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج