قالب شعر: غزل

«ای خدایِ بی‌کرانه»

سبک درهم پایمرد

ای خدایِ بی‌کرانه، ای پناهِ خسته‌جان،

هر که جز درگاهِ تو جوید، رود در وادیِ زیان.

در هوایِ نامِ پاکت، دل چو شمعی می‌گدازد،

بی‌تو شب‌هایم چه تیره، با تو جان یابد جهان.

هر نفَس از لطفِ تو جاری‌ست در رگ‌هایِ ما،

ای که در خون و دَمِ ما، مهرِ تو دارد عیان.

بی‌تو جان، ننگِ حیات است و نفس بی‌معنی‌ست،

با تو این دل می‌تپد، با شوقِ عشقت بی‌امان.

تو نگهبانِ دلِ مایی، چو ظلمت سر کند،

نورِ نامت می‌درخشد بر فرازِ آسمان.

گر خطاکاریم، امّا در خطا شرمنده‌ایم،

دستِ ما گیر، ای خدا، ای داورِ روزِ جهان.

با تو آرام است عالم، بی‌تو طوفان است و وهم،

با تو هر رنج است درمان، بی‌تو هر معنا گمان.

ای تو آغازِ خلقت، ای تو پایانِ جنون،

بودنت سرچشمه‌ی عشق است و رازِ جاودان.

✒️ یعقوب پایمرد ✅ زَلَقی