خــویـش را در جــهـان عـلـم کـردنهست بـر خویشتـن ستـم کردنتـن بــه تـیـمـار در هـوس بــسـتـندل بـه اندیشـه جـای غـم کـردنخـشـمگین بـودن وز خـشم خـدایب…
| خــویـش را در جــهـان عـلـم کـردن | هست بـر خویشتـن ستـم کردن |
| تـن بــه تـیـمـار در هـوس بــسـتـن | دل بـه اندیشـه جـای غـم کـردن |
| خـشـمگین بـودن وز خـشم خـدای | بـــر تــن بــی خــرد رقــم کــردن |
| دوســـتـــان را و زیــر دســـتـــان را | بـــه دل آورد و مــتـــهــم کـــردن |
| دســت بـــا راســتــی زدن در کــار | قـامـت راسـتــی بــه خـم کـردن |
| دل و جـان را همه طـعـام و شـراب | نـغـمـه و لـحــن زیـر و بــم کـردن |
| از حـــرام و حـــلـــال جـــاهـــل وار | روز و شب خواسته به هم کردن |
| یــاد نــاکـــردن از سؤال و شـــمــار | خـــانــه پـــر زر و پـــر درم کــردن |
| لـــقـــمــه لــقـــمــه ز آتـــش دوزخ | انــدیــن مــردری شــکــم کــردن |
| عــمــر نــاپــایـدار چــون شــمــنـان | در پـــرســتــیــدن صــنــم کــردن |
| ای بـــرادر نــکــونــگــر بـــه وجـــود | ســازد انــدیــشــه عــدم کــردن |
| تـن و جـان در خـصـومـتـنـد و سـزد | عــقـل را در مـیـان حــکـم کـردن |
| گوش بـر لابـنه بـه عجـز چو نیست | مــذهـب مــردمــان نـعــم کــردن |
| کرم از هیچ کس مجوی که نیست | عــادت هـیـچ کــس کــرم کــردن |
| بـــا نــصــیــبــی کــه داری از روزی | ممکـنت نیسـت هیچ ضـم کـردن |
| نـیـسـت از عـقـل گـر بـیـنـدیـشـی | تـکـیـه بــر تـیـغ و بـر قـلـم کـردن |
| هــمــه چــاره کــنــی و نــتــوانــی | چــاره ایــن شــمــرده دم کــردن |
| نیسـت مـسـعـود سـعـد بـاب خـرد | دل ز کـــار جـــهـــان دژم کـــردن |
| رنــج بـــر دل مــنــه کــه گــردون را | پـیشه افزونی اسـت و کم کردن |
| هر چـه دانی بـگوی از آنکـه زبـانت | خـشک بـاشـد بـه وقت نم کردن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
