امیر جوانمردی – از تو دورم

از تو دورم دور تر از هر چه دور
چون زمين بارور از آب و نور
هم چو خاک تشنه از باران و آب
هم چو آب از چشم تشنه در سراب
هم چو رود از پهنه ي درياي رام
هم چو شب از ماهتاب سيم فام
همچو ساحل از عبور موج مست
هم چو جام از مي ز هنگام الست
هم چو موج از ساحل و ساحل ز موج
هم چو مور از لذت پرواز و اوج
هم چو سبزينه ز جسم خشک برگ
هم چو آرامش ز قاموس تگرگ
هم چو دست من ز تو دستت ز من
هم چنان روح از جسد دورم ز تن
گر چه من دورم ز درک ساحلت
دل به کف گيرم به قصد منزلت
ميرسم چون موج بشکافم ز هم
تا که آرامش بگيرم بيش و کم
تا نماند ز آن همه غوغاي من
پس چه ميگردم از آن پس واي من