امیرحسین ال پی – بی قرار

چرا گویند نمی آید بهار ، با شاخه ای گل ؟!
گل یکدانه ای دارم به تنهایی ، بهارم

جزای عشق ِ خوبان ناله است ، تب
به بیماری ِ دیدار رُخَش هردَم ، دُچارم

شراب ِ ناب ِ جانش، جام ِمستی ست
کجا شد ساقی ِ مستانه ام ؟! مَنگ وخمارم

حبیبم پُر لطافت ، دلپذیر ، مانند ِ باران
نگاهش باغ ِ عمرم ، چشمه سارم

نبینم رنگ آرامش ، نگردم راضی و شاد
مگرآن دلبر نازم بمانَد ، در کنارم