امید یاری – ” شب قدر و درمان عدالت “

شب قدری که مهمانش علی ( ع ) بود

به هر دفتر و دیوانش علی ( ع ) بود

ز اشک خانمان سوز یتیمی

که هم سفره و ایمانش علی ( ع ) بود

علی ( ع ) عشق و علی ( ع ) لطف و مروت

علی ( ع ) هستی و هم نانش علی ( ع ) بود

ز قدری که خدا تعیین نموده

غم و اندوه و حرمانش علی ( ع ) بود

نتیجه ی خون فشانی در عبادت

شهادت ، سرّ پنهانش ، علی ( ع ) بود

علی ( ع ) ناطق به آیات خدا بود

به سینه ثبت قرآنش علی ( ع ) بود

شب قدری که قاتل بی امان زد

و جان ، قربان _ جانانش ، علی ( ع ) بود

در آن شب هر ترازو عاجز از خویش

که هر معیار و میزانش ، علی ( ع ) بود

مقدر هر چه بود از سوی دلدار

مطیع و سر به فرمانش علی ( ع ) بود

اگر مردی به میدان _ نبرد است

به مردی ، مرد _ مردانش ، علی ( ع ) بود

وگر عاشق به مردم ، می شناسید

لطیف و نیک و انسانش ، علی ( ع ) بود

برای راستی گر خیزشی هست

بدان ، سلسله جنبانش ، علی ( ع ) بود

شب قدری عجین با خون پاکش

به آن دوران ، به این دوران ، علی ( ع ) بود

” امید ” قدر _ ما از درد _ بسیار

عدالت هست ، که درمانش علی ( ع ) بود