چراقلب ویرانه ام را شکستی؟
توشعروغزلخانه ام را شکستی
چه کردی تو باباغ احساس سبزم
حضوربهارانه ام را شکستی
من اسوده بودم درپیله ی خود
پروبال پروانه ام را شکستی
به اشگم نشاندی وباخنده رفتی
وارامش خانه ام را شکستی
خمارتوبودم عطشناک وبیتاب
دریغا که پیمانه ام را شکستی
مگرتکیه گاه توتنها نبودم؟
نبوداین روا ؛شانه ام را شکستی
ببین خیس وبارانی است دنیای من
چراسقف کاشانه ام را شکستی؟
ازان لحظه که در نگاهم نشستی
قرار غریبانه ام را شکستی
اصغراروجی (غریب)
توشعروغزلخانه ام را شکستی
چه کردی تو باباغ احساس سبزم
حضوربهارانه ام را شکستی
من اسوده بودم درپیله ی خود
پروبال پروانه ام را شکستی
به اشگم نشاندی وباخنده رفتی
وارامش خانه ام را شکستی
خمارتوبودم عطشناک وبیتاب
دریغا که پیمانه ام را شکستی
مگرتکیه گاه توتنها نبودم؟
نبوداین روا ؛شانه ام را شکستی
ببین خیس وبارانی است دنیای من
چراسقف کاشانه ام را شکستی؟
ازان لحظه که در نگاهم نشستی
قرار غریبانه ام را شکستی
اصغراروجی (غریب)
شاعر اصغر اروجی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
