استحاله واژه ها

زیبا آصفی (آمین)

” استحاله واژه ها”
واژه ها بر دهانم می کوبند
چندیست همآغوش قلم، در بستر اوراق نخوابیده
عمرم را با سکوت لابلای خطوط تنش پنهان کرده
می خواهم بنویسم ولی،
از هیاهوی واژه ها میترسم
سکوت را از اوراق سپید آموختم
واژه ها،سنگ محک اندیشه ها را گم کرده ام و
میان هزار توی این هیاهو حیران و سرگردانم
وارونه شده اند جاده ها
جای آمدن
دل به رفتن داده اند
ذهنم قبرستان, واژه های زحمی است
ساز واژه هایم ناکوک است و
آرشه بر دل ریش تنهایی میزند
در ذهنم مسیر تمام واژه ها استحاله شده
واژهء عشق عطر دلتنگی گرفته
مرگ روشن ترین و سکوت خونسردترین, واژه ها شده
افق ها ، سالهاست که ’مرده اند
واژه ها خیال قافیه شدن ندارند
و من امشب،
بی واژه،بی قافیه و بی اندیشه
در سکوت و مرگ و دلتنگی
در یک استحالهء روز’مره گی
فقط قلم را در بستر اوراق می خوابانم و
به انتظار, زایش این همآغوشی
به تماشای رقص دود سیگارم نشسته ام
آه خدایا
بعد این همه واژه کوبی و همآغوشی
چه نوزاد عجیب الخلقه ای زاده شده…
زیبا آصفی ( آمین ) نیمه شب 20 بهمن 94

شب و سکوت
Ziba Asefi
https://telegram.me/zibaasefi

اینستاگرام
instagram. com/zibaasefi

بخش شعر سپید | پایگاه  خبری شاعر

منبع: سایت شعر ایران