احمد نعیمی – چله ی سرد زمستان

نذر چشمانت شده هر تکه ای از پیکرم
موسم گلخنده هایت می برد ایمان من

رنگ چشمانت اسیرم کرده ، پابندت شدم
خوش نشستی بر سریر دل مه سلطان من

آمدم تا با قلم طرحی ز چشمانت کشم
تیر مژگانت قلم را دوخت بر دستان من

ارگ بم ویران شد و ویران تر از آن قلب من
کاش روزی هم ببینی این دل ویران من

هر دلی یک فصل زیبا دارد اما بی تو من
چله ی سرد زمستانم بیا ریحان من

#احمد_نعیمی_اراک