احمد رشیدی مقدم – بگذار دگر بار

بگذار دگر بار تورا روی ببوسم
تکرار چنان آب به هر جوی ببوسم

صد بوسه زنم فرق سرت تابه دو ابرو
آنگاه جبین تا خم ابروی ببوسم

تعظیم کنم ؛ خم بشوم همچو کمانی
باحالت هر کف به دو زانوی ببوسم

تیری زکمان سوی دلت پرت نمایم
سر ؛ راست کنم از تو دو گیسوی ببوسم

جای کف پایت بنهم نیز جبینم
با آه دلم حلقه ز هر موی ببوسم

یک لحظه سر ازسجده بلندش بنمایم
با شامه خود صد گل شب بوی ببوسم

تکرار کنم تاکه قبولم بنمائی
از دشت صفا تا سر هر کوی ببوسم

جمعی اگرش دست تو باهای ببوسند
من پای تورا از دل باهوی ببوسم

در دشت سعادت هوس صید نمودم
توفیق بده چشم زآهوی ببوسم

(گمنام) دگر طاقت هجر تو ندارد
بگذار دگر بار تورا روی ببوسم
چهارشنبه بیست ششم مهر نود شش.