ایدل چرا نظر..
ایدل چرا نظر بعالم بالا نمیکنی ؟
یک دم نگه بکوه؛ جنگل؛ صحرا نمیکنی
چون جوجه ای درون بیضه گرفتار گشته ای
اندر نجات خویش هیچ تقلا نمیکنی
همچون مگس بروی حبه قندی نشسته ای
پرواز بر فراز کوه چو عنقا نمیکنی
هرکار کرده ای بصورت آئینه باشدش
ماتم ؛ دگر چرا به آئینه تماشا نمیکنی
هردم ؛ دم از وجود عشق بخود میزنی چرا؟
گر عاشقی چرا تفحص لیلا نمیکنی
دانی خدا بوقت خلقت تو آفرین بگفت
مفهوم این کلام تو؛ چه معنا نمیکنی
ساحل مباش موج زند سیلیت بسی
هستی سزا ؛ خودت بحالت دریا نمیکنی
دریا دلی که نعمتی زخداوند لایزال
این موهبت چرا همیشه تمنا نمیکنی
(گمنام) گر دلی تو شاد کنی باسروده ات
شاید که کار بهتری تو به دنیا نمیکنی
یکشنبه بیست ششم آذر نود شش.
شاعر احمد رشیدی مقدم
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو