احمدرضا اسدی – اعتراض

تسليم خواهمت شد
اين آخرين نبردم
چون کورسو اميدي
در انقراض دارم

مي آيد از درونم
هرشب دعا و ذکری
با خالق صبورم
راز و نياز دارم

بيدار کن مَنَت را
از عنفوان وحشت
کابوس تلخ و ممکن
خوابي دراز دارم

دلتنگ حرفها و
ناز و کرشمه هايت
برگرد بي تو عمري
آغوش باز دارم

کو ،انتظار آنت
ديدار جسم و جانت
يک بوسه از لبانت
در اين فراز دارم

بشنو تو ناله های
فرياد تکه سنگي
وقتی هوارِ بغض
اندوه ساز دارم

در اين شب کذایی
دستي نياز دارم
اصلا کجاست عشقم؟
من اعتراض دارم!