وقـتی خودم در عـمـق خود حـبـسـم
فـکـر رهايــــی پـوچ و بـی معـناسـت…
دیـگـر نـمـی رنـجــم ز تــنـهـایــــی
وقـتی کـه تـنـهـایــی خـودش تـنهاســت…
وقــتـی اسـیـری خود درون خود
دیـــگر فـقـــط رویــاسـت آزادی…
وقـتـی خـودت ویران گر خود شـد
دیگـر امیـدی نیـست به آبادی…
در سرزمـینـی نو طلــــوع کردی
بیـگـانه با رنــج غــــروب من…
تــاوان بـالا رفـتنـت ایــن شـد
در قـعـر تنهایــی رســـوب من…
تنـها فـقـط سـلاخ خـود بــودم
تنـها به خـود بـد کـردم و با خـود…
دریـــای طـوفـانـی عـشـقـت را
پـارو زدم از درد تـو تـا خـود…
ایـن چـنـد سال بـی تـــو بـودن را
هـی جـرعـه جـرعـه مـــرگ نـوشـیدم…
هـرشـب درون سـردی تـابـوت
رخـت سـفــیـد مــــرگ پـوشـیـدم…
هـرشـب صـدای هـق هـق شـیــراز
در ضجه هـای من گـره مـی خورد…
هـرشـب دراکـولای دلـتنـگـیــــــم
از خـون گـرم خـاطــره می خورد…
حـالا فــقـط من مـانـده ام بـا من
در کـنـج سـرد چـهـاردیـواری…
حـالا فـقـط من مـانـده ام بـا یـک
تـقـویـم پـر پـایــیز و تـکـراری…
بـر من حـرام اسـت دیگر آغـوشـت
چـون می دهـد بـوی کـس دیـگـر…
چـون رفـتـیـو دزدانـه خـوابـیـدی
مـا بـیـن بـازوی کــس دیـگـر…
قــلـبـت بـرای کشـتـن قـلـبم
دزدانـه بـا دنـیـــــا تـبـانـی کـرد…
ایـن سـال هـای بی تـو را قـلـبم
در مـرده بـودن زنـدگـانـی کـرد…
فـکـر رهايــــی پـوچ و بـی معـناسـت…
دیـگـر نـمـی رنـجــم ز تــنـهـایــــی
وقـتی کـه تـنـهـایــی خـودش تـنهاســت…
وقــتـی اسـیـری خود درون خود
دیـــگر فـقـــط رویــاسـت آزادی…
وقـتـی خـودت ویران گر خود شـد
دیگـر امیـدی نیـست به آبادی…
در سرزمـینـی نو طلــــوع کردی
بیـگـانه با رنــج غــــروب من…
تــاوان بـالا رفـتنـت ایــن شـد
در قـعـر تنهایــی رســـوب من…
تنـها فـقـط سـلاخ خـود بــودم
تنـها به خـود بـد کـردم و با خـود…
دریـــای طـوفـانـی عـشـقـت را
پـارو زدم از درد تـو تـا خـود…
ایـن چـنـد سال بـی تـــو بـودن را
هـی جـرعـه جـرعـه مـــرگ نـوشـیدم…
هـرشـب درون سـردی تـابـوت
رخـت سـفــیـد مــــرگ پـوشـیـدم…
هـرشـب صـدای هـق هـق شـیــراز
در ضجه هـای من گـره مـی خورد…
هـرشـب دراکـولای دلـتنـگـیــــــم
از خـون گـرم خـاطــره می خورد…
حـالا فــقـط من مـانـده ام بـا من
در کـنـج سـرد چـهـاردیـواری…
حـالا فـقـط من مـانـده ام بـا یـک
تـقـویـم پـر پـایــیز و تـکـراری…
بـر من حـرام اسـت دیگر آغـوشـت
چـون می دهـد بـوی کـس دیـگـر…
چـون رفـتـیـو دزدانـه خـوابـیـدی
مـا بـیـن بـازوی کــس دیـگـر…
قــلـبـت بـرای کشـتـن قـلـبم
دزدانـه بـا دنـیـــــا تـبـانـی کـرد…
ایـن سـال هـای بی تـو را قـلـبم
در مـرده بـودن زنـدگـانـی کـرد…
شیراز… آبان95
شاعر ابوالفضل اژدری
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
