بهر جایی روم دل در هوای خاک ایرانم
بدان تا تن نفس باشد فدا سازم سر و جانم
بدل هست ارزوی من در این دنیای تنهایی
بکارم بذر امیدی در این خاک اهورایی
یقین دارم جوانان وطن چون ارش و بابک
بر افرازند رایت ما بر ستیغ قله ها بیشک
که با هر جنبشی او با هزاران شور و شیدایی
بخواند نام ایران را در این خاک اهورایی
بدان تا تن نفس باشد فدا سازم سر و جانم
بدل هست ارزوی من در این دنیای تنهایی
بکارم بذر امیدی در این خاک اهورایی
یقین دارم جوانان وطن چون ارش و بابک
بر افرازند رایت ما بر ستیغ قله ها بیشک
که با هر جنبشی او با هزاران شور و شیدایی
بخواند نام ایران را در این خاک اهورایی
شاعر ابراهیم گرجی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
