ای آن کـه چـون ز جـاه تــو بــر تـو ثـنـا کـنـمگـیـتــی ز نـور خــاطـر خــود پــر ضــیـا کـنـمهر گه که گفت خواهم مدح تـو نظم خویشچــون بــاد از نـفــا…
| ای آن کـه چـون ز جـاه تــو بــر تـو ثـنـا کـنـم | گـیـتــی ز نـور خــاطـر خــود پــر ضــیـا کـنـم |
| هر گه که گفت خواهم مدح تـو نظم خویش | چــون بــاد از نـفــاذ و چــو آب از صــفـا کـنـم |
| بـحـرم کـه هـر چـه یـابـد طـبـعـم گـهـر کـنـد | چـون کـوه کـه هـر چـه شـنـیـدم صـدا کـنـم |
| یک بـار مـن بـه سـال درون چـون گـیا و خـار | از بــاغ خــود تــو را گـل و لـالـه عــطــا کـنـم |
| نـزدیـک تــو ز خــار و گــیـا کــمــتــرم از آنـک | در سـال خـدمـت تــو چــو خــار و گـیـا کـنـم |
| نی نی نـه راسـت گـفـت کـی دل دهد مـرا | کــز خــدمـتــت زمـانـی خــود را جــدا کــنـم |
| هـر خـدمـتـی کـه در وی تــقـصـیـر کـرده ام | مــانــنــده نــمــاز فـــریــضـــه قــضـــا کــنــم |
| بـحـرم شگفت نیسـت که گاهی تـهی بـوم | تـیـغـم عـجـب مـدار کـه گـاهـی خـطـا کـنـم |
| بــــیـــزارم از خــــدا و فـــرســـتــــاده خــــدا | گــر جــز هـوای تــو بــه دل انــدر هـوا کــنـم |
| بـیگـانه ام ز مـردمـی گـر مـن بـه هیچ وقـت | جــز بــا رضــای تــو دل خــود آشــنــا کــنــم |
| از مـدح و خــدمـتــت نـشــوم هـیـچ مـنـزوی | ور چــه هـمـی ز مــدح مــلــوک انـزوا کــنـم |
| خـورشـیـد روی گـردم هـر گـه کـه پـیـش تـو | چون چرخ پشت خویش به خدمت دو تا کنم |
| از خـوانـدن مـدیح تـوام چـشـم روشـنـسـت | گــویـی کــه در دوات هـمــی تــوتــیـا کــنـم |
| چون روز و شب مدیح تو گویم به سر و جهر | خـورشـیـد و مـاه را بــه فـلـک بــر گـوا کـنـم |
| گـر دیـگـران بـه خـدمـتـت از سـیم زر کـنـنـد | از خــاک مـن بــه دولــت تــو کــیـمـیـا کــنـم |
| آیــد بــه مــن ســعــادت کآیــم بــه نــزد تــو | بــر مـن ثــنـا کــنـنـد چــو بــر تــو ثــنـا کـنـم |
| وقـت دعـاســت آخــر شـعـر و تــو را خــدای | داد آنـچـه بـایدت بـه چـه مـعـنـی دعـا کـنـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
