قالب شعر: شعر سپید

شب را دیدم
در آغوش آسمان
ماه را می‌مکید،
عریان تنش می‌خزید بر پای خاطراتم.
از حرارت تنت
شعله می‌گرفت واژه‌هایم،
آغوشم در عطش توست
چون ققنوسی،
در خاکسترم آرام بگیر.