آتش نشان، آتش نشان، آتش نشانم

طارق خراسانی

در مدح تو ای مهربان من ناتوانم
آتش نشان، آتش نشان، آتش نشانم

آن دست های بوی باران خورده ی تو
اهدایی عشق است، بر پیر و جوانم

وقتی غمت آرامش این مردمان است
بار غمت بر دوش، با جان می کشانم

بر سینه سر نه تا به آرامی برایت
ای جان، أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَک بخوانم

در سوگ تان ای گوهران سرزمینم
وی عاشقان, از دیده ام خون می فشانم

بداهه

طارق خراسانی

1 بهمن 1395

بخش غزل | پایگاه  خبری شاعر

منبع: سایت شعر ایران